Ενας απο τους τελευταιους του ειδους του-της pop του 60-εφυγε απο τη ζωη.Ο λογος για τον ερμηνευτη των charms και αλλων συγκροτηματων,Μαικ Ροζακη..Το kinwniawramiden τιμωντας τη μνημη του αξιολογου ερμηνευτη της pop του 60 κανει ενα αφιερωμα εις μνημη του...Α'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Μαικ Ροζάκης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και η καριέρα του στη μουσική ξεκίνησε από την Ελβετία. Η άφιξή του στην Αθήνα, στη διάρκεια της δεκαετίας του 60, συνδυάστηκε με τη δημιουργία πολλών διάσημων συγκροτημάτων της ελληνικής ποπ - ροκ σκηνής.
Διετέλεσε τραγουδιστής, συνθέτης και μπασίστας σε μπάντες όπως οι «Τζούνιορς», οι «Τσαρμς», οι «Πλεϊμπόις. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70 ο Ροζάκης, που τότε είχε «αλλάξει» το όνομα Μιχάλης στο περισσότερο σοφιστικέ Μάικ, ακολούθησε σόλο καριέρα κυκλοφορώντας πολλούς δίσκους 45 στροφών, αλλά και δύο άλμπουμ τα: «Μάικ Ροζάκης και οι Πλεϊμπόις» (το 1971) και «Μ. Ροζάκης» (το 1975). Ο Ροζάκης σπούδασε μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Εντός του κατάφερε να χτίσει τη φήμη του ταλαντούχου ενορχηστρωτή. Επί μία τετραετία διετέλεσε διευθυντής μουσικών προγραμμάτων της ΕΡΤ και διευθυντής της Ορχήστρας Ποικίλης Μουσικής. Διετέλεσε και καθηγητής Θεωρητικών του Εθνικού Ωδείου.
Το 1995 ανέλαβε το τμήμα προετοιμασίας μουσικών σπουδών ΑΕΙ και από το 1996 την τάξη ενορχήστρωσης για τη θεατρική και την κινηματογραφική μουσική. Ο Μάικ Ροζάκης έφυγε σε ηλικία μόλις 62 ετών. Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ: ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ-ΜΑΙΚ ΡΟΖΑΚΗΣ AND PLAYBOYS: ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ'ΡΘΕΙΣ-ΜΑΙΚ ΡΟΖΑΚΗΣ AND PLAYBOYS: Ο ΔΙΩΓΜΟΣ-ΜΑΙΚ ΡΟΖΑΚΗΣ AND THE CHARMS(1976-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ CHARMS): ΑΙΟ-ΑΙΟ-ΜΑΙΚ ΡΟΖΑΚΗΣ AND THE PLAYBOYS: Ο Mαικ Ροζακης Κηδευτηκε σημερα το πρωι.Σαν επιλογο:Καλο ταξιδι Μαικ.Τωρα πια θα εισαι κοντα σε εκεινη για την οποια τραγουδας στο τραγουδι"Διωγμος"... ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Το τραγουδι διωγμος αναφερετε σε αληθινη ιστορια.Ο τραγουδιστης των Charms,ο Μαικ Ροζακης ειχε χασει λιγο καιρο πριν την κοπελα του και εγραψε αυτο το τραγουδι,που απο κοινου συμφωνησαν τα μελη του συκροτηματος να ειναι και το τελευταιο τους.Μετα την ηχογραφηση του τραγουδιου,το συγκροτημα διαλυθηκε και ο Μαικ δεν ξανατραγουδησε....Τωρα σιγουρα θα τραγουδαει για την καλη του,μιας και ειναι και παλι μαζι....
Tuesday, January 27, 2009
Tuesday, January 20, 2009
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΤΗΝΟΣ ΕΠΝΙΞΕ ΔΥΟ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ!!
Έπνιξε δύο σκυλιά επειδή δάγκωσαν τα πρόβατά του
20 Ιανουαρίου 2009, 14:29
Έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια δύο κυνηγόσκυλα, επειδή εισήλθαν στο κτήμα του και δάγκωσαν μια προβατίνα του.
Η απίστευτη αυτή ιστορία εκτυλίχθηκε στο Δήμο Μουρεσίου στο Βόλο. Οκτώ άνδρες είχαν βγει για κυνήγι στην περιοχή «Τσούκα» και κάποια στιγμή διαπίστωσαν ότι τα δύο κυνηγόσκυλα τους έλειπαν.
Ανήσυχοι οι κυνηγοί άρχισαν να τα ψάχνουν στη γύρω περιοχή, δίχως όμως αποτέλεσμα. Από την εμπειρία τους φαντάστηκαν ότι, ίσως, τα σκυλιά έχουν πάει σε κάποιο σημείο όπου υπάρχουν πρόβατα. Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, σε κοντινό κτήμα, που ο ιδιοκτήτης του, τυγχάνει να είναι και φίλος τους.
Όταν τον ρώτησαν μήπως είχε δει τα σκυλιά τους ο δράστης προσποιήθηκε τον ανήξερο, ύστερα όμως από πιεστικές ερωτήσεις που συνέχισαν να του κάνουν οι κυνηγοί ,ο δράστης ξέσπασε, αρχίζοντας να φωνάζει και να εξαπολύει ύβρεις εναντίον τους.
«Τα σκυλιά σας είναι στον Άδη», έλεγε γελώντας ο ιδιοκτήτης του κτήματος.
Οι κυνηγοί, ανίκανοι να πιστέψουν ότι κάτι κακό μπορεί να είχε κάνει στα σκυλιά τους, του ζήτησαν να τους τα παραδώσει και του πρότειναν να τον αποζημιώσουν για τυχόν ζημίες που είχαν προκληθεί στο κτήμα του.
Εφόσον, δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν με τον αλλόφρονα φίλο τους, άρχισαν να ερευνούν το κτήμα του. Σοκαρισμένοι αντίκρισαν τα σκυλιά τους νεκρά σε ένα αυλάκι.
Αμέσως κάλεσαν την αστυνομία και υπέβαλαν μήνυση εναντίον του δράστη, που όπως αργότερα ομολόγησε στο Α.Τ. Μηλέων έπνιξε τα δύο σκυλιά επειδή του είχαν φάει μερικά πρόβατα. Ύστερα από έρευνα των αστυνομικών αποδείχθηκε ότι τα άτυχα σκυλιά είχαν, απλώς, δαγκώσει μια προβατίνα.
Ο δράστης της αποτρόπαιας αυτής πράξης αφέθηκε ελεύθερος. ΠΗΓΗ: www.zoygla.gr
Και το ακρων αωτον της υποθεσης ειναι οτι τον αφησαν ελευθερο τον μπουρτζοβλαχο αντι να τον χωσουν μεσα!!!Γαμω τους νομους και τους νομοθετες μου μεσα,γαμω!!! Το καθηκι λεει γελαγε κιολας!Εκανε κατορθωμα βλεπεις!!Ο νταης της κλανιας!
20 Ιανουαρίου 2009, 14:29
Έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια δύο κυνηγόσκυλα, επειδή εισήλθαν στο κτήμα του και δάγκωσαν μια προβατίνα του.
Η απίστευτη αυτή ιστορία εκτυλίχθηκε στο Δήμο Μουρεσίου στο Βόλο. Οκτώ άνδρες είχαν βγει για κυνήγι στην περιοχή «Τσούκα» και κάποια στιγμή διαπίστωσαν ότι τα δύο κυνηγόσκυλα τους έλειπαν.
Ανήσυχοι οι κυνηγοί άρχισαν να τα ψάχνουν στη γύρω περιοχή, δίχως όμως αποτέλεσμα. Από την εμπειρία τους φαντάστηκαν ότι, ίσως, τα σκυλιά έχουν πάει σε κάποιο σημείο όπου υπάρχουν πρόβατα. Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, σε κοντινό κτήμα, που ο ιδιοκτήτης του, τυγχάνει να είναι και φίλος τους.
Όταν τον ρώτησαν μήπως είχε δει τα σκυλιά τους ο δράστης προσποιήθηκε τον ανήξερο, ύστερα όμως από πιεστικές ερωτήσεις που συνέχισαν να του κάνουν οι κυνηγοί ,ο δράστης ξέσπασε, αρχίζοντας να φωνάζει και να εξαπολύει ύβρεις εναντίον τους.
«Τα σκυλιά σας είναι στον Άδη», έλεγε γελώντας ο ιδιοκτήτης του κτήματος.
Οι κυνηγοί, ανίκανοι να πιστέψουν ότι κάτι κακό μπορεί να είχε κάνει στα σκυλιά τους, του ζήτησαν να τους τα παραδώσει και του πρότειναν να τον αποζημιώσουν για τυχόν ζημίες που είχαν προκληθεί στο κτήμα του.
Εφόσον, δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν με τον αλλόφρονα φίλο τους, άρχισαν να ερευνούν το κτήμα του. Σοκαρισμένοι αντίκρισαν τα σκυλιά τους νεκρά σε ένα αυλάκι.
Αμέσως κάλεσαν την αστυνομία και υπέβαλαν μήνυση εναντίον του δράστη, που όπως αργότερα ομολόγησε στο Α.Τ. Μηλέων έπνιξε τα δύο σκυλιά επειδή του είχαν φάει μερικά πρόβατα. Ύστερα από έρευνα των αστυνομικών αποδείχθηκε ότι τα άτυχα σκυλιά είχαν, απλώς, δαγκώσει μια προβατίνα.
Ο δράστης της αποτρόπαιας αυτής πράξης αφέθηκε ελεύθερος. ΠΗΓΗ: www.zoygla.gr
Και το ακρων αωτον της υποθεσης ειναι οτι τον αφησαν ελευθερο τον μπουρτζοβλαχο αντι να τον χωσουν μεσα!!!Γαμω τους νομους και τους νομοθετες μου μεσα,γαμω!!! Το καθηκι λεει γελαγε κιολας!Εκανε κατορθωμα βλεπεις!!Ο νταης της κλανιας!
Friday, January 16, 2009
ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Ειχα καιρο να κανω αφιερωμα(περα απο αφιερωματα σε καποιους που"εφυγαν"απο κοντα μας,οποτε παρακολουθοντας την εκπομπη της Μπιλιως Τσουκαλα"Εχει γουστο"μου ηρθε η σκεψη να κανω αφιερωμα στο ρεμπετικο τραγουδι.Ας μπουμε ομως στο"ψητο"... Α'ΜΕΡΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ: Οι 3 περίοδοι του ρεμπέτικου
Πολλοί μελετητές και ιστορικοί χωρίζουν το ρεμπέτικο τραγούδι σε 3 περιόδους. Ο διαχωρισμός αυτός έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση του ρεμπέτικου γιατί κατά κάποιο τρόπο ακολουθεί την ιστορία της Ελλάδας και τα γεγονότα που συνέβησαν τότε. Έτσι χονδρικά το ρεμπέτικο τραγούδι χωρίζεται σε τρεις δεκαετίες (1922-1932, 1932-1942 και 1942-1952).
-Στην πρώτη δεκαετία κυριαρχεί το Σμυρναίικο και ανατολίτικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι. Η καταστροφή της Σμύρνης και η προσφυγιά από την Μικρά Ασία εμπλουτίζουν το Ελληνικό τραγούδι με αμανέδες, ταξίμια, Σμυρνιές τραγουδίστριες και ανατολίτικα όργανα ( σάζι, σαντούρι, ούτι, κανονάκι). Τα καφέ-αμάν γίνονται κύριος φορέας αυτής της μουσικής και αρχίζουν οι πρώτες γραμμοφωνήσεις τραγουδιών (στην Αμερική ήδη από το 1910).
-Στην δεύτερη δεκαετία έχουμε την αυθεντικότερη έκφραση του ρεμπέτικου τραγουδιού από τους μάγκες των μεγάλων αστικών κέντρων και την αντικατάσταση των ανατολίτικων οργάνων με μπουζούκι, μπαγλαμά και κιθάρα. Την εποχή αυτή (30-40) η ρεμπέτικη μουσική αποτελεί τρόπο ζωής για τους ανθρώπους του περιθωρίου, της φτώχιας , τους αδικημένους από την κοινωνία, τους ναρκομανείς, τους φυλακισμένους.
-Στην τρίτη δεκαετία αλλάζει το στυλ των τραγουδιών και κάνουν την εμφάνισή τους οι μουσικές ιδιοφυίες της εποχής (Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης και άλλοι). Η μουσική γίνεται περισσότερο πολύπλοκη και δυσκολόπαιχτη. Είναι μια δύσκολη εποχή για τον Ελληνικό λαό. Πριν το ρεμπέτικο, η αρχή...
Είναι φανερό ότι το ρεμπέτικο τραγούδι δεν εμφανίστηκε από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά μια σειρά παραγόντων, οι οποίοι έχουν πολύ παλαιότερες ρίζες, βοήθησαν στη δημιουργία του. Τι συνέβαινε στην Ελλάδα πριν την "εμφάνιση" του ρεμπέτικου;
Μετά την επανάσταση του 1821 δημιουργείται το 1829 το πρώτο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος που περιλαμβάνει μόνο την στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τις Κυκλάδες. Ωστόσο, οι Έλληνες κατοικούν και σε άλλες περιοχές όπως Μακεδονία, Δωδεκάνησα, Μικρά Ασία. Το 1833-1863 κατά την περίοδο της Βασιλείας του Όθωνα αναπτύσσεται η Σύρος και γίνεται κέντρο εμπορικών ανταλλαγών. Αργότερα την δεκαετία του 1870-1880 αναπτύσσεται ο Πειραιάς. Η ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά συμπίπτει με την βιομηχανική επανάσταση στην Ελλάδα, η οποία, βέβαια, ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα της Ευρώπης. Έτσι αρχίζει μια εποχή εμπορίου και αστικοποίησης. Από το 1890 έως τις αρχές του 20ου αιώνα πραγματοποιείται ένα κύμα μετανάστευσης προς την Αμερική. Οι Έλληνες της Αμερικής θα είναι αυτοί που θα ηχογραφήσουν για πρώτη φορά Ελληνικά τραγούδια (1910-1934) και μάλιστα ,όπως υποστηρίζουν πολλοί, τα τραγούδια αυτά ήταν πολύ παλαιότερα. Ηχογραφούν Σμυρναίικα , δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια, τα οποία μέχρι τότε υπήρχαν μόνο ως τραγούδια γραμμένα από αγνώστους , μες τις φυλακές ή τους τεκέδες και είχαν διαδοθεί από στόμα σε στόμα. Ο Καρκαβίτσας αναφέρει στίχους τραγουδιών από την φυλακή στο Παλαμήδι το 1880!. Τα τραγούδια λοιπόν που δημιουργούνται στο τέλος του 19ου και αρχές 20ου αιώνα, είναι τραγούδια των κατώτερων κοινωνικών ομάδων των μεγάλων αστικών κέντρων-λιμανιών (Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη , Θεσσαλονίκη , Πειραιάς). Μέσα σε αυτήν την αστικοποίηση, και την εισβολή των δυτικών συμφερόντων στον Ελληνικό χώρο, αναπτύσσεται το ρεμπέτικο τραγούδι από τους απλούς ανθρώπους των πόλεων, φτωχούς, κοινωνικά αδικημένους , φυλακισμένους, παράνομους και ανθρώπους του "περιθωρίου". Μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων ήταν και οι κουτσαβάκηδες που έδρασαν στου Ψυρρή από το 1867-1897 που όμως τους εξόντωσε ο Μπαϊρακτάρης. Οι κουτσαβάκηδες , όπως και άλλοι άνθρωποι του υποκόσμου ,που χαρακτηρίζονταν ως μάγκες ,βλάμηδες, τσίφτηδες , αλάνια και ρεμπέτες, είχαν αναπτύξει ένα δικό του τρόπο ζωής (αργκό, τραγούδια , συνήθειες , ενδιαφέροντα) που δεν συμβάδιζε με τον νέο αστικό τρόπο ζωής, που εισήγαγε η νέα ανερχόμενη αστική τάξη. Από αυτή την ομάδα ανθρώπων με τον εναλλακτικό τρόπο ζωής γεννήθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι.
Μετά τους βαλκανικούς πολέμους (1912-13) και τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο (1917) , το πιο συνταραχτικό γεγονός που επηρέασε βαθειά το ρεμπέτικο τραγούδι ήταν η καταστροφή της Σμύρνης (1922) και η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Μικρασιάτες μουσικοί διαδίδουν την λαϊκή μουσική της Σμύρνης και της Πόλης (Σμυρναίικο) και αρχίζει η μίξη των δύο ειδών μουσικής , δηλαδή του Σμυρναίικου και τραγουδιού των ρεμπετών (μουρμούρικο, της φυλακής, του τεκέ, μάγκικο, μποέμικο). Τα καφέ-αμάν ενώ υπήρχαν ήδη από το 1900, τώρα μεσουρανούν και διαδίδουν τον τρόπο αυτό διασκέδασης με το ρεμπέτικο τραγούδι. Συνθέτες της εποχής εκείνης : ο Δραγάτσης, ο Καρίπης ,ο Σεμσής, ο Τούντας ο Γιοβάν Τσαούς , ο Πωλ, και ερμηνευτές : η Ρόζα Εσκενάζη, η Ρίτα Αμπατζή, η Μαρίκα Παπαγκίκα, ο Αντώνης Νταλγκάς, ο Νούρος. Αν και οι πρώτες ηχογραφήσεις τραγουδιών είχαν ξεκινήσει στο εξωτερικό από το 1907-1910, οι οργανωμένες ηχογραφήσεις στην Ελλάδα με την συμμετοχή μεγάλων δισκογραφικών εταιριών γίνονται μετά το 1931. Οι ρεμπέτες.
Η λέξη 'ρεμπέτης' προέρχεται από την τούρκικη λέξη 'ρεμπετ' που σημαίνει άτακτος, αλανιάρης. Οι ρεμπέτες ήταν άνθρωποι της φυλακής, της παρανομίας, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς. Γενικά ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, με βάσανα και με καημούς και απείχαν από τους ρυθμούς ζωής της 'πολιτισμένης' κοινωνίας. Είχαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπτύξει έναν δικό τους τρόπο ζωής. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ήταν και επικίνδυνοι ή εγκληματίες, απλώς στην πλειοψηφία τους είχαν αναπτύξει συνήθειες που έρχονταν σε σύγκρουση με τους νόμους του κράτους (κάπνισμα χασίς, φασαρίες κ.τ.λ.) και κατέληγαν πολλές φορές στη φυλακή.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε στην φυλακή και στον τεκέ. Πράγματι η φυλακή και ο τεκές ήταν οι χώροι που οι ρεμπέτες έγραψαν και τραγούδησαν τα τραγούδια τους, τα βάσανα και τους καημούς. Απ' την φυλακή πέρασαν πολλοί γνωστοί σήμερα ρεμπέτες, άλλοι για μικροαδικήματα ενώ άλλοι όχι και έζησαν την φρίκη και τις δυσκολίες της. Εκεί με αυτοσχέδια όργανα (συνήθως μπαγλαμαδάκια που ήταν μικρά σε μέγεθος και κρυβόντουσαν εύκολα) έγραψαν πολλές μελωδίες και τραγούδησαν τον πόνο τους ,την αδικία της κοινωνίας και την ζωή τους. "Η φυλακή είναι σχολείο" λέει ένα παλιό μουρμούρικο τραγούδι. Γενικά, οι φυλακές αποτέλεσαν βασικό στοιχείο στην θεματολογία του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Ο δεύτερος σημαντικός χώρος ήταν ο τεκές. Οι ρεμπέτες και οι μάγκες των πόλεων είχαν την κακή συνήθεια του καπνίσματος χασίς. Στις αρχές του 20ου αιώνα μαζευόντουσαν στους τεκέδες όπου κάπνιζαν κατά ομάδες ναργιλέ με τούρκικο χασίς. Μέσα σε αυτούς τους αυτοσχέδιους πολλές φορές τεκέδες υπήρχαν οργανοπαίχτες που συνόδευαν την παρέα. Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του εξηγεί πως άρχισε να παίζει μπουζούκι και να γίνεται γνωστός μέσα σε τεκέδες. Η χρήση χασίς ,βέβαια, ήταν παράνομη αλλά οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν κατά γράμμα. Επί δικτατορίας Μεταξά ,όμως, οι χρήστες χασίς κυνηγήθηκαν άγρια και φυλακίστηκαν. Οι μάγκες και οι ρεμπέτες κάπνιζαν χασίς σε λόφους ή και σε σπηλιές. Υπήρχαν βέβαια, και τα πιο σκληρά ναρκωτικά στον υπόκοσμο των πόλεων και μερικοί ρεμπέτες βούτηξαν σε αυτά , όπως ο Ανέστος Δελιάς που πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης στα 28 του χρόνια.
Οι ρεμπέτες όμως είχαν αναπτύξει την δική τους κοινωνία μέσα στην κοινωνία. Συγκεκριμένο ντύσιμο (κουτσαβάκηδες), ιδιαίτερη διάλεκτο (αργκό), αισθηματική ζωή πολυτάραχη. Οι πιο πολλοί είχαν τις δουλειές τους και προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα. Η μουσική , βασικό κομμάτι της ζωής τους, ήταν μέσο έκφρασης των συναισθημάτων τους και έτσι μοιράζονταν τα προβλήματα με τους γύρω. Μερικά από αυτά τα προβλήματα , όπως η έλλειψη παιδείας, η φτώχια και το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο βρήκαν, πιθανότατα, διέξοδο στο χασίς και τη μουσική. Παρόλα αυτά δεν έπαψαν να πιστεύουν στα ιδανικά τους. Η αξιοπρέπεια και η τιμή ήταν βασικό μέλημα τους, η αγάπη προς την γυναίκα και ιδιαίτερα προς την μάνα ξεχωριστή, η φιλία, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δείχνει την μεγαλοψυχία τους.
Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το ρεμπέτικο δεν ήταν μόνο οι μάγκες του Πειραιά. Υπήρχαν και οι Έλληνες πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας, οι οποίοι διατήρησαν το Σμυρναίικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι και συνδέθηκαν αρκετά με τους μάγκες των πόλεων (είχαν και αυτοί για παράδειγμα την συνήθεια του καπνίσματος χασίς...). Τέλος, ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο αποτελούν οι γυναίκες του ρεμπέτικου τραγουδιού, που κι αυτές κρατάνε μια διαφορετική στάση σε σχέση με αυτήν της "καλής κοινωνίας" ή των γυναικών της υπαίθρου. Γυναίκες όπως η Στέλλα Χασκίλ, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, η Σωτηρία Μπέλλου (μεταπολεμικά), η Νταίζη Σταυροπούλου (ηχογράφησε μόνο 28 τραγούδια) ή οι τραγουδίστριες του Σμυρναίικου-ρεμπέτικου όπως η Αμπατζή, η Εσκενάζη, η Παπαγκίκα, η Πολίτισσα άφησαν το στίγμα τους στο ρεμπέτικο τραγούδι. ΠΗΓΗ:http://www.rempetika.com/history.htm
Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ(78ΣΤΡ,Α'ΕΚΤΕΛΕΣΗ-1947,ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ): ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ(ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ,ΕΡΜΗΝΕΙΑ-ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ): ΤΟ ΒΟΥΝΟ/ΘΑ ΚΛΑΨΩ ΣΗΜΕΡΑ Κ.Α-ΚΑΙΤΗ ΓΚΡΕΥ: ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ-78ΣΤΡ-1936,Α'ΕΚΤΕΛΕΣΗ: ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΜΕΣ'ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΧΑΜΑΜ-ΑΝΕΣΤΗΣ ΔΕΛΛΙΑΣ-78ΣΤΡ: ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΑ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ: ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΚΙ-ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΑΟΥΣΑΚΗΣ: ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΦΛΟΥΖΕΛΗΣ: ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ-ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ(ΣΜΥΡΝΕΙΚΟ): 5 ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ,ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ-1947,78ΣΤΡ(ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ): ΚΑΦΤΟΝΕ ΣΤΑΥΡΟ,ΚΑΦΤΟΝΕ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΣΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΜΕΒΛΑ ΧΑΝΕ-ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ,78 ΣΤΡ,ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΜΥΡΝΗΣ: ΜΑΝΑΚΙ ΜΟΥ-ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ,78ΣΤΡ,ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ 1925,ΣΜΥΡΝΗ: Ομως επειδη ενα αφιερωμα δε φτανει να καλυψει το τεραστιο κεφαλαιο της μουσικης κληρονομιας μας που λεγετε Ρεμπετικο,δεσμευομαι(αναλογα παντα,την επικαιροτητα)να ακολουθησουν κι αλλα αφιερωματα ξεχωριστα για την/τον καθε ερμηνευτη του Ρεμπετικου τραγουδιου μας.....
Πολλοί μελετητές και ιστορικοί χωρίζουν το ρεμπέτικο τραγούδι σε 3 περιόδους. Ο διαχωρισμός αυτός έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση του ρεμπέτικου γιατί κατά κάποιο τρόπο ακολουθεί την ιστορία της Ελλάδας και τα γεγονότα που συνέβησαν τότε. Έτσι χονδρικά το ρεμπέτικο τραγούδι χωρίζεται σε τρεις δεκαετίες (1922-1932, 1932-1942 και 1942-1952).
-Στην πρώτη δεκαετία κυριαρχεί το Σμυρναίικο και ανατολίτικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι. Η καταστροφή της Σμύρνης και η προσφυγιά από την Μικρά Ασία εμπλουτίζουν το Ελληνικό τραγούδι με αμανέδες, ταξίμια, Σμυρνιές τραγουδίστριες και ανατολίτικα όργανα ( σάζι, σαντούρι, ούτι, κανονάκι). Τα καφέ-αμάν γίνονται κύριος φορέας αυτής της μουσικής και αρχίζουν οι πρώτες γραμμοφωνήσεις τραγουδιών (στην Αμερική ήδη από το 1910).
-Στην δεύτερη δεκαετία έχουμε την αυθεντικότερη έκφραση του ρεμπέτικου τραγουδιού από τους μάγκες των μεγάλων αστικών κέντρων και την αντικατάσταση των ανατολίτικων οργάνων με μπουζούκι, μπαγλαμά και κιθάρα. Την εποχή αυτή (30-40) η ρεμπέτικη μουσική αποτελεί τρόπο ζωής για τους ανθρώπους του περιθωρίου, της φτώχιας , τους αδικημένους από την κοινωνία, τους ναρκομανείς, τους φυλακισμένους.
-Στην τρίτη δεκαετία αλλάζει το στυλ των τραγουδιών και κάνουν την εμφάνισή τους οι μουσικές ιδιοφυίες της εποχής (Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης και άλλοι). Η μουσική γίνεται περισσότερο πολύπλοκη και δυσκολόπαιχτη. Είναι μια δύσκολη εποχή για τον Ελληνικό λαό. Πριν το ρεμπέτικο, η αρχή...
Είναι φανερό ότι το ρεμπέτικο τραγούδι δεν εμφανίστηκε από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά μια σειρά παραγόντων, οι οποίοι έχουν πολύ παλαιότερες ρίζες, βοήθησαν στη δημιουργία του. Τι συνέβαινε στην Ελλάδα πριν την "εμφάνιση" του ρεμπέτικου;
Μετά την επανάσταση του 1821 δημιουργείται το 1829 το πρώτο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος που περιλαμβάνει μόνο την στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τις Κυκλάδες. Ωστόσο, οι Έλληνες κατοικούν και σε άλλες περιοχές όπως Μακεδονία, Δωδεκάνησα, Μικρά Ασία. Το 1833-1863 κατά την περίοδο της Βασιλείας του Όθωνα αναπτύσσεται η Σύρος και γίνεται κέντρο εμπορικών ανταλλαγών. Αργότερα την δεκαετία του 1870-1880 αναπτύσσεται ο Πειραιάς. Η ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά συμπίπτει με την βιομηχανική επανάσταση στην Ελλάδα, η οποία, βέβαια, ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα της Ευρώπης. Έτσι αρχίζει μια εποχή εμπορίου και αστικοποίησης. Από το 1890 έως τις αρχές του 20ου αιώνα πραγματοποιείται ένα κύμα μετανάστευσης προς την Αμερική. Οι Έλληνες της Αμερικής θα είναι αυτοί που θα ηχογραφήσουν για πρώτη φορά Ελληνικά τραγούδια (1910-1934) και μάλιστα ,όπως υποστηρίζουν πολλοί, τα τραγούδια αυτά ήταν πολύ παλαιότερα. Ηχογραφούν Σμυρναίικα , δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια, τα οποία μέχρι τότε υπήρχαν μόνο ως τραγούδια γραμμένα από αγνώστους , μες τις φυλακές ή τους τεκέδες και είχαν διαδοθεί από στόμα σε στόμα. Ο Καρκαβίτσας αναφέρει στίχους τραγουδιών από την φυλακή στο Παλαμήδι το 1880!. Τα τραγούδια λοιπόν που δημιουργούνται στο τέλος του 19ου και αρχές 20ου αιώνα, είναι τραγούδια των κατώτερων κοινωνικών ομάδων των μεγάλων αστικών κέντρων-λιμανιών (Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη , Θεσσαλονίκη , Πειραιάς). Μέσα σε αυτήν την αστικοποίηση, και την εισβολή των δυτικών συμφερόντων στον Ελληνικό χώρο, αναπτύσσεται το ρεμπέτικο τραγούδι από τους απλούς ανθρώπους των πόλεων, φτωχούς, κοινωνικά αδικημένους , φυλακισμένους, παράνομους και ανθρώπους του "περιθωρίου". Μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων ήταν και οι κουτσαβάκηδες που έδρασαν στου Ψυρρή από το 1867-1897 που όμως τους εξόντωσε ο Μπαϊρακτάρης. Οι κουτσαβάκηδες , όπως και άλλοι άνθρωποι του υποκόσμου ,που χαρακτηρίζονταν ως μάγκες ,βλάμηδες, τσίφτηδες , αλάνια και ρεμπέτες, είχαν αναπτύξει ένα δικό του τρόπο ζωής (αργκό, τραγούδια , συνήθειες , ενδιαφέροντα) που δεν συμβάδιζε με τον νέο αστικό τρόπο ζωής, που εισήγαγε η νέα ανερχόμενη αστική τάξη. Από αυτή την ομάδα ανθρώπων με τον εναλλακτικό τρόπο ζωής γεννήθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι.
Μετά τους βαλκανικούς πολέμους (1912-13) και τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο (1917) , το πιο συνταραχτικό γεγονός που επηρέασε βαθειά το ρεμπέτικο τραγούδι ήταν η καταστροφή της Σμύρνης (1922) και η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Μικρασιάτες μουσικοί διαδίδουν την λαϊκή μουσική της Σμύρνης και της Πόλης (Σμυρναίικο) και αρχίζει η μίξη των δύο ειδών μουσικής , δηλαδή του Σμυρναίικου και τραγουδιού των ρεμπετών (μουρμούρικο, της φυλακής, του τεκέ, μάγκικο, μποέμικο). Τα καφέ-αμάν ενώ υπήρχαν ήδη από το 1900, τώρα μεσουρανούν και διαδίδουν τον τρόπο αυτό διασκέδασης με το ρεμπέτικο τραγούδι. Συνθέτες της εποχής εκείνης : ο Δραγάτσης, ο Καρίπης ,ο Σεμσής, ο Τούντας ο Γιοβάν Τσαούς , ο Πωλ, και ερμηνευτές : η Ρόζα Εσκενάζη, η Ρίτα Αμπατζή, η Μαρίκα Παπαγκίκα, ο Αντώνης Νταλγκάς, ο Νούρος. Αν και οι πρώτες ηχογραφήσεις τραγουδιών είχαν ξεκινήσει στο εξωτερικό από το 1907-1910, οι οργανωμένες ηχογραφήσεις στην Ελλάδα με την συμμετοχή μεγάλων δισκογραφικών εταιριών γίνονται μετά το 1931. Οι ρεμπέτες.
Η λέξη 'ρεμπέτης' προέρχεται από την τούρκικη λέξη 'ρεμπετ' που σημαίνει άτακτος, αλανιάρης. Οι ρεμπέτες ήταν άνθρωποι της φυλακής, της παρανομίας, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς. Γενικά ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, με βάσανα και με καημούς και απείχαν από τους ρυθμούς ζωής της 'πολιτισμένης' κοινωνίας. Είχαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπτύξει έναν δικό τους τρόπο ζωής. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ήταν και επικίνδυνοι ή εγκληματίες, απλώς στην πλειοψηφία τους είχαν αναπτύξει συνήθειες που έρχονταν σε σύγκρουση με τους νόμους του κράτους (κάπνισμα χασίς, φασαρίες κ.τ.λ.) και κατέληγαν πολλές φορές στη φυλακή.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε στην φυλακή και στον τεκέ. Πράγματι η φυλακή και ο τεκές ήταν οι χώροι που οι ρεμπέτες έγραψαν και τραγούδησαν τα τραγούδια τους, τα βάσανα και τους καημούς. Απ' την φυλακή πέρασαν πολλοί γνωστοί σήμερα ρεμπέτες, άλλοι για μικροαδικήματα ενώ άλλοι όχι και έζησαν την φρίκη και τις δυσκολίες της. Εκεί με αυτοσχέδια όργανα (συνήθως μπαγλαμαδάκια που ήταν μικρά σε μέγεθος και κρυβόντουσαν εύκολα) έγραψαν πολλές μελωδίες και τραγούδησαν τον πόνο τους ,την αδικία της κοινωνίας και την ζωή τους. "Η φυλακή είναι σχολείο" λέει ένα παλιό μουρμούρικο τραγούδι. Γενικά, οι φυλακές αποτέλεσαν βασικό στοιχείο στην θεματολογία του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Ο δεύτερος σημαντικός χώρος ήταν ο τεκές. Οι ρεμπέτες και οι μάγκες των πόλεων είχαν την κακή συνήθεια του καπνίσματος χασίς. Στις αρχές του 20ου αιώνα μαζευόντουσαν στους τεκέδες όπου κάπνιζαν κατά ομάδες ναργιλέ με τούρκικο χασίς. Μέσα σε αυτούς τους αυτοσχέδιους πολλές φορές τεκέδες υπήρχαν οργανοπαίχτες που συνόδευαν την παρέα. Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του εξηγεί πως άρχισε να παίζει μπουζούκι και να γίνεται γνωστός μέσα σε τεκέδες. Η χρήση χασίς ,βέβαια, ήταν παράνομη αλλά οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν κατά γράμμα. Επί δικτατορίας Μεταξά ,όμως, οι χρήστες χασίς κυνηγήθηκαν άγρια και φυλακίστηκαν. Οι μάγκες και οι ρεμπέτες κάπνιζαν χασίς σε λόφους ή και σε σπηλιές. Υπήρχαν βέβαια, και τα πιο σκληρά ναρκωτικά στον υπόκοσμο των πόλεων και μερικοί ρεμπέτες βούτηξαν σε αυτά , όπως ο Ανέστος Δελιάς που πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης στα 28 του χρόνια.
Οι ρεμπέτες όμως είχαν αναπτύξει την δική τους κοινωνία μέσα στην κοινωνία. Συγκεκριμένο ντύσιμο (κουτσαβάκηδες), ιδιαίτερη διάλεκτο (αργκό), αισθηματική ζωή πολυτάραχη. Οι πιο πολλοί είχαν τις δουλειές τους και προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα. Η μουσική , βασικό κομμάτι της ζωής τους, ήταν μέσο έκφρασης των συναισθημάτων τους και έτσι μοιράζονταν τα προβλήματα με τους γύρω. Μερικά από αυτά τα προβλήματα , όπως η έλλειψη παιδείας, η φτώχια και το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο βρήκαν, πιθανότατα, διέξοδο στο χασίς και τη μουσική. Παρόλα αυτά δεν έπαψαν να πιστεύουν στα ιδανικά τους. Η αξιοπρέπεια και η τιμή ήταν βασικό μέλημα τους, η αγάπη προς την γυναίκα και ιδιαίτερα προς την μάνα ξεχωριστή, η φιλία, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δείχνει την μεγαλοψυχία τους.
Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το ρεμπέτικο δεν ήταν μόνο οι μάγκες του Πειραιά. Υπήρχαν και οι Έλληνες πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας, οι οποίοι διατήρησαν το Σμυρναίικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι και συνδέθηκαν αρκετά με τους μάγκες των πόλεων (είχαν και αυτοί για παράδειγμα την συνήθεια του καπνίσματος χασίς...). Τέλος, ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο αποτελούν οι γυναίκες του ρεμπέτικου τραγουδιού, που κι αυτές κρατάνε μια διαφορετική στάση σε σχέση με αυτήν της "καλής κοινωνίας" ή των γυναικών της υπαίθρου. Γυναίκες όπως η Στέλλα Χασκίλ, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, η Σωτηρία Μπέλλου (μεταπολεμικά), η Νταίζη Σταυροπούλου (ηχογράφησε μόνο 28 τραγούδια) ή οι τραγουδίστριες του Σμυρναίικου-ρεμπέτικου όπως η Αμπατζή, η Εσκενάζη, η Παπαγκίκα, η Πολίτισσα άφησαν το στίγμα τους στο ρεμπέτικο τραγούδι. ΠΗΓΗ:http://www.rempetika.com/history.htm
Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ(78ΣΤΡ,Α'ΕΚΤΕΛΕΣΗ-1947,ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ): ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ(ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ,ΕΡΜΗΝΕΙΑ-ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ): ΤΟ ΒΟΥΝΟ/ΘΑ ΚΛΑΨΩ ΣΗΜΕΡΑ Κ.Α-ΚΑΙΤΗ ΓΚΡΕΥ: ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ-78ΣΤΡ-1936,Α'ΕΚΤΕΛΕΣΗ: ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΜΕΣ'ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΧΑΜΑΜ-ΑΝΕΣΤΗΣ ΔΕΛΛΙΑΣ-78ΣΤΡ: ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΑ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ: ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΚΙ-ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΑΟΥΣΑΚΗΣ: ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΦΛΟΥΖΕΛΗΣ: ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ-ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ(ΣΜΥΡΝΕΙΚΟ): 5 ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ,ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ-1947,78ΣΤΡ(ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ): ΚΑΦΤΟΝΕ ΣΤΑΥΡΟ,ΚΑΦΤΟΝΕ-ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΣΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΜΕΒΛΑ ΧΑΝΕ-ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ,78 ΣΤΡ,ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΜΥΡΝΗΣ: ΜΑΝΑΚΙ ΜΟΥ-ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ,78ΣΤΡ,ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ 1925,ΣΜΥΡΝΗ: Ομως επειδη ενα αφιερωμα δε φτανει να καλυψει το τεραστιο κεφαλαιο της μουσικης κληρονομιας μας που λεγετε Ρεμπετικο,δεσμευομαι(αναλογα παντα,την επικαιροτητα)να ακολουθησουν κι αλλα αφιερωματα ξεχωριστα για την/τον καθε ερμηνευτη του Ρεμπετικου τραγουδιου μας.....
Friday, January 9, 2009
MΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!!!!
Ο τιτλος τα λεει ολα!Γιατι?Γιατι σημερα στην Θουκιδιδου ξυλοκοπουσαν οποιον να'ναι! Χτυπησαν ακομα και μια γριουλα η οποια εβγαινε απο την πολυκατοικια της!Συνελαβαν δικηγορους!Εριξαν ξυλο αδιακριτως!Χτυπησαν ακομα και δημοσιογραφους και εσπασαν καμερες η στην καλυτερη περιπτωση αφαιρεσαν την κασσετα απο την καμερα!Αλλα δεν εμειναν εκει εριξαν χημικο απο το ενα μετρο σε δημοσιογραφο!!!Χτυπησαν ηδη τραυματιες απο τα δικα τους χτυπηματα!!!ΑΙΣΧΟΣ!!!ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ:ΑΠΟ TVXS: Απο youtube: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΞΕΦΤΙΛΑ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗ!!ΚΩΛΟΚΡΗΤΙΚΕ ΣΚΑΤΟΦΑΣΙΣΤΑ!!! ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!!!!
Wednesday, January 7, 2009
"ΕΦΥΓΕ"Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ,ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ
"Εφυγε στα 58 της η μεγαλη ερμηνευτρια Μαρια Δημητριαδη,χανοντας την μαχη για τη ζωη εναντια στην σπανια ασθενεια απο την οποια επασχε,την πνευμονικη ινωση.Ασθενεια που ειναι αγνωστο απο που προερχεται.Πολλοι γιατροι τη συνδεουν με το υπερβολικο καπνισμα και αλλοι σε-αγνωστο γιατι-μεταλλαξη του DNA.Η μεγαλη μας ερμηνευτρια ειχε ερμηνευσει τραγουδια μεγαλων συνθετων,οπως ο Μικης Θεωδορακης,ο Μανος Χατζηδακις,ο Μανος Λοιζος και αλλοι..Το kinwniawramiden τιμα την μεγαλη ερμηνευτρια και σαν υστατο χαιρε,κανει ενα αφιερωμα εις μνημην της.Α'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Έφυγε σήμερα από τη ζωή η Μαρία Δημητριάδη, η ερμηνεύτρια που συνέδεσε τη ζεστή φωνή της με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, του Θάνου Μικρούτσικου, του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα, σε ηλικία 58 χρόνων, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν χτυπημένη από σπάνια πνευμονική νόσο,
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στον Ταύρο και βγήκε στο τραγούδι τη δεκαετία του '60 με το άλμπουμ του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ήλιος ο πρώτος». Αναδείχθηκε με το πολιτικό τραγούδι την περίοδο της μεταπολίτευσης, ερμηνεύοντας στίχους Ναζίμ Χίκμετ, μελοποιημένους από το Θάνο Μικρούτσικο.Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Μαρία Δημητριάδη τραγούδησε το "Ήλιος ο πρώτος" του Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης συνέδεσε τη φωνή της με το λεγόμενο «πολιτικό τραγούδι».
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, στον Ταύρο, όπου διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος, στη δεκαετία του ’70. Άρχισε το τραγούδι από πολύ νωρίς, αλλά στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 έμεινε εκτός παραγωγής, κυρίως επειδή επέλεξε να μεγαλώσει το γιο της. Το 1996 έκανε μια προσπάθεια επιστροφής με το ροκ δίσκο, «Αύριο», παραγωγής του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο ούτε καν η ίδια δεν αναφερόταν με θετικό τρόπο.
Μετά το 1996, συμμετείχε σε αρκετές συναυλίες, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Ηλία Ανδριόπουλου και άλλων, όμως δεν είχε ηχογραφήσει νέο δίσκο Η «επική» φωνή της Αριστεράς που άφησε την καριέρα για τον γιο της!
Η Μαρία Δημητριάδη είχε μεγάλη ιστορία στο πεντάγραμμο. Κατά τη διάρκεια της επταετίας συνέδεσε το όνομά της με επαναστατικά τραγούδια. Στις τουρνέ του Μίκη Θεοδωράκη εκτός Ελλάδας, όπως και στις συναυλίες-διαμαρτυρίες του στα πάτρια εδάφη (μετά τη Μεταπολίτευση) η τραγουδίστρια με την «επική» φωνή, όπως την έχουν αποκαλέσει, έγραψε χρυσές σελίδες. Η φωνή της ήταν το σήμα κατατεθέν σε όλες τις συγκεντρώσεις της Αριστεράς, από το 1974 ώς και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 που τα πολιτικά τραγούδια είχαν ακόμα την τιμητική τους.
Στα νεανικά της χρόνια ανήκε στο μαοϊκό ΕΚΚΕ. Ηταν η εποχή που εμφανιζόταν με καφτάνια σε μπουάτ της Πλάκας και τραγουδούσε, μεταξύ των άλλων, και τα περίφημα πολιτικά τραγούδια «Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα / η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται...» σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, όπως και το «Δελτίο καιρού» των Μήτσου Κασόλα και Γιάννη Μαρκόπουλου.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν παντρεμένη με τον Ανδρέα Μικρούτσικο την περίοδο που ξεκινούσε την καριέρα του στη σύνθεση και στο τραγούδι. Απέκτησαν έναν γιο, τον Στέργιο, για το μεγάλωμα του οποίου η ίδια έβαλε σε δεύτερη μοίρα την καριέρα της. Μετά τη διάλυση του γάμου τους οι δρόμοι τους χώρισαν και ο μόνος κοινός παρονομαστής τους ήταν το λατρεμένο τους παιδί. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 η Μαρία εμφανίστηκε με ένα διαφορετικό, πιο σύγχρονο προφίλ. Αδυνάτισε, φορούσε πιο «θηλυκά» ρούχα και είχε βάψει τα μαλλιά της μεζ. Παράλληλα, έβγαλε ένα δίσκο με ερωτικά τραγούδια νέων δημιουργών υπό τον τίτλο «Οριστικά;». Ηταν ένα ξάφνιασμα για όλους εκείνους που την είχαν τοποθετήσει εσαεί στο επαναστατικό τραγούδι. «Δεν τραγουδούσα πολιτικά τραγούδια, αλλά καλά τραγούδια», διευκρίνιζε τότε η ίδια σε συνέντευξή της και πρόσθετε: «Μιλάω για ωραία ερωτικά τραγούδια, όπως αυτά που έχω πει και φέρουν την υπογραφή του Μάνου Χατζιδάκι, του Στέφανου Κορκολή, του Γιώργου Σταυριανού και πολλών άλλων συνθετών».
Η αλήθεια είναι ότι η Μαρία Δημητριάδη ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία μ’ ένα ιστορικό ερωτικό τραγούδι που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ. Ο μικρός δίσκος που κυκλοφόρησε με αυτό το τραγούδι γράφει μόνο το όνομά της, «Μαρία», και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για τη μετέπειτα ερμηνεύτρια πολιτικών τραγουδιών Μαρία Δημητριάδη. Το 2004 επανήλθε στις συναυλίες επιλέγοντας να εμφανίζεται κυρίως σε δήμους της Αττικής. Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ-ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ: Η ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ(ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ): ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΛΑΤΙΑ(ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ)-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΔΙΩΞΕ ΤΗ ΛΥΠΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΙ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: Σαν επιλογο να ευχηθουμε τα ειλικρινα μας συλληπητηρια στον πρωην συζηγο της Ανδρεα Μικρουτσικο και στον γιο της,τον Στεργιο.Μαρια καλο ταξιδι και ο Θεος ας αναπαυσει την ψυχη σου.Τελευταια επιθυμια της Μαριας Δημητριαδη ηταν οταν θα πεθανει να αποτεφρωσουν το σωμα της και να σκορπισουν την σταχτη της στην θαλασσα...
Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα, σε ηλικία 58 χρόνων, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν χτυπημένη από σπάνια πνευμονική νόσο,
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στον Ταύρο και βγήκε στο τραγούδι τη δεκαετία του '60 με το άλμπουμ του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ήλιος ο πρώτος». Αναδείχθηκε με το πολιτικό τραγούδι την περίοδο της μεταπολίτευσης, ερμηνεύοντας στίχους Ναζίμ Χίκμετ, μελοποιημένους από το Θάνο Μικρούτσικο.Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Μαρία Δημητριάδη τραγούδησε το "Ήλιος ο πρώτος" του Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης συνέδεσε τη φωνή της με το λεγόμενο «πολιτικό τραγούδι».
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, στον Ταύρο, όπου διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος, στη δεκαετία του ’70. Άρχισε το τραγούδι από πολύ νωρίς, αλλά στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 έμεινε εκτός παραγωγής, κυρίως επειδή επέλεξε να μεγαλώσει το γιο της. Το 1996 έκανε μια προσπάθεια επιστροφής με το ροκ δίσκο, «Αύριο», παραγωγής του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο ούτε καν η ίδια δεν αναφερόταν με θετικό τρόπο.
Μετά το 1996, συμμετείχε σε αρκετές συναυλίες, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Ηλία Ανδριόπουλου και άλλων, όμως δεν είχε ηχογραφήσει νέο δίσκο Η «επική» φωνή της Αριστεράς που άφησε την καριέρα για τον γιο της!
Η Μαρία Δημητριάδη είχε μεγάλη ιστορία στο πεντάγραμμο. Κατά τη διάρκεια της επταετίας συνέδεσε το όνομά της με επαναστατικά τραγούδια. Στις τουρνέ του Μίκη Θεοδωράκη εκτός Ελλάδας, όπως και στις συναυλίες-διαμαρτυρίες του στα πάτρια εδάφη (μετά τη Μεταπολίτευση) η τραγουδίστρια με την «επική» φωνή, όπως την έχουν αποκαλέσει, έγραψε χρυσές σελίδες. Η φωνή της ήταν το σήμα κατατεθέν σε όλες τις συγκεντρώσεις της Αριστεράς, από το 1974 ώς και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 που τα πολιτικά τραγούδια είχαν ακόμα την τιμητική τους.
Στα νεανικά της χρόνια ανήκε στο μαοϊκό ΕΚΚΕ. Ηταν η εποχή που εμφανιζόταν με καφτάνια σε μπουάτ της Πλάκας και τραγουδούσε, μεταξύ των άλλων, και τα περίφημα πολιτικά τραγούδια «Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα / η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται...» σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, όπως και το «Δελτίο καιρού» των Μήτσου Κασόλα και Γιάννη Μαρκόπουλου.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν παντρεμένη με τον Ανδρέα Μικρούτσικο την περίοδο που ξεκινούσε την καριέρα του στη σύνθεση και στο τραγούδι. Απέκτησαν έναν γιο, τον Στέργιο, για το μεγάλωμα του οποίου η ίδια έβαλε σε δεύτερη μοίρα την καριέρα της. Μετά τη διάλυση του γάμου τους οι δρόμοι τους χώρισαν και ο μόνος κοινός παρονομαστής τους ήταν το λατρεμένο τους παιδί. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 η Μαρία εμφανίστηκε με ένα διαφορετικό, πιο σύγχρονο προφίλ. Αδυνάτισε, φορούσε πιο «θηλυκά» ρούχα και είχε βάψει τα μαλλιά της μεζ. Παράλληλα, έβγαλε ένα δίσκο με ερωτικά τραγούδια νέων δημιουργών υπό τον τίτλο «Οριστικά;». Ηταν ένα ξάφνιασμα για όλους εκείνους που την είχαν τοποθετήσει εσαεί στο επαναστατικό τραγούδι. «Δεν τραγουδούσα πολιτικά τραγούδια, αλλά καλά τραγούδια», διευκρίνιζε τότε η ίδια σε συνέντευξή της και πρόσθετε: «Μιλάω για ωραία ερωτικά τραγούδια, όπως αυτά που έχω πει και φέρουν την υπογραφή του Μάνου Χατζιδάκι, του Στέφανου Κορκολή, του Γιώργου Σταυριανού και πολλών άλλων συνθετών».
Η αλήθεια είναι ότι η Μαρία Δημητριάδη ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία μ’ ένα ιστορικό ερωτικό τραγούδι που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ. Ο μικρός δίσκος που κυκλοφόρησε με αυτό το τραγούδι γράφει μόνο το όνομά της, «Μαρία», και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για τη μετέπειτα ερμηνεύτρια πολιτικών τραγουδιών Μαρία Δημητριάδη. Το 2004 επανήλθε στις συναυλίες επιλέγοντας να εμφανίζεται κυρίως σε δήμους της Αττικής. Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ-ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ: Η ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ(ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ): ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΛΑΤΙΑ(ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ)-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΔΙΩΞΕ ΤΗ ΛΥΠΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΙ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ: Σαν επιλογο να ευχηθουμε τα ειλικρινα μας συλληπητηρια στον πρωην συζηγο της Ανδρεα Μικρουτσικο και στον γιο της,τον Στεργιο.Μαρια καλο ταξιδι και ο Θεος ας αναπαυσει την ψυχη σου.Τελευταια επιθυμια της Μαριας Δημητριαδη ηταν οταν θα πεθανει να αποτεφρωσουν το σωμα της και να σκορπισουν την σταχτη της στην θαλασσα...
Subscribe to:
Posts (Atom)
